E N A - Κ Λ Ι Κ - Α Ρ Ι Σ Τ Ε Ρ Α ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΝΑΓΚΗ...

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Το μοσχάρι στην πανσέληνο

Όμορφο
αλλά ψυχρό το χθεσινοβραδινό ολόγιομο φεγγάρι.
Σχεδόν άσπρο.
Ίσως γιατί μπορεί να ξέρει
αυτά που λέει το "πολυνομοσχέδιο"
που φέρνουν στην βουλή οι ύαινες.
Γιατί γίνονται όλα αυτά,
αφού σίγουρα δεν είναι για την σωτηρία μας;
Άναψε το πράσινο στο φανάρι της Καστέλας,
έφαγα ένα κορνάρισμα και κατηφόρισα αναγκαστικά την Τζαβέλα
σαν το μοσχάρι
που μπαίνει στην περίφραχτη φάρμα για να το μαρκάρουν,
για άλλη μία φορά,
με πυρωμένη σφραγίδα: τέταρτο μνημόνιο.
Ένα mixed υγρό
από λειωμένη γαρίδα και πιπεράτο Campari
έφτασε ίσαμε τον οισοφάγο μου…

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

21η Απριλίου 2013 :
Από τους "κουμμουνιστές" στα χρέη

Το Δημόσιο Νοσοκομείο Ικαρίας πάντα ήταν εντάξει οικονομικά. 
Όχι τίποτα πλούτη και μεγαλεία, αλλά κατάφερνε να είναι "μία-η-άλλη". 
Τοιουτοτρόπως, πάντα είχε τις γάζες του και τα λοιπά απαραίτητα. 

Αίφνης, με τα νέα κόλπα του Μνημονιου (και καλά μου για εκσυγχρονισμό του κράτους) το συγχωνεύσανε με το Νοσοκομείου Σάμου που είχε χοντρά ελλείμματα. 
Αποτέλεσμα: o νέος φορέας να είναι "μέσα" και πιά να μην μπορει να αγοράσει έστω και βασικά υλικά που χρειάζονται για περίθαλψη των Σαμιωτών και αλλά και των Ικαριωτών, τώρα πιά!

Το Μνημόνιο, τελικά, για να υφίσταται και να εφαρμοστεί χρειάζεται χρέη.
(όταν μάλιστα δεν υπάρχουν, τότε πρέπει να ανακαλυφθούν ή να δημιουργηθούν)
Ζει σαν τον καρκίνο... από τα επιβλαβή... 
Σαν την απριλιανή χούντα του Παπαδόπουλου που χρειαζόταν τον "γύψο".
(που κι αυτή χρειάστηκε να κατασκευάση τον μπαμπούλα των κουμμουνιστών και των σαμποτέρ στον Έβρο)

ΖΗΤΩ Η 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013, μας φωνάζουν με τον τρόπο τους οι Καμπουράκηδες και οι Τρέμες... 
ΖΗΤΩΣΑΝ ΑΙ ΕΝΟΠΛΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΜΣΕΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, μας κραυγάζουν οι Πορτοσάλτηδες και οι Παπαδημητρίου. 

Κι εσύ λαε βασανισμέ, μην..... 
και τα λοιπά, και τα λοιπά...
Πατριώτες "Ψυχή βαθειά".

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Από την Οργή στην αγανακτισμένη Αντίδραση

15.000, 25.000, 150.000…

Δεν είναι ευρώ.
Είναι άνθρωποι…
Είναι οι ισόποσες επιθυμίες της Τρόικα, της κυβέρνησης, των μεγαλοδημοσιογράφων και τηλεπαρουσιαστών, για απολύσεις.

Μια κλίμακα φρίκης, που χτίστηκε πάνω σε μύρια κόλπα και λέξεις..
Μεταρρύθμιση.
Αξιολόγηση.
Κινητικότητα.

Ένα κρεσέντο κατασκευασμένων κοινωνικών αυτοματισμών.
Οι φουκαράδες οι ιδιωτικοί και οι αριστοκράτες οι δημόσιοι υπάλληλοι…
Οι επίορκοι και οι κοπανατζήδες…
Ο τεράστιος δημόσιος τομέας…
Μείνε εσύ ΠΕ, πάρε δρόμο εσύ ΔΕ…

Στο τέλος μάλιστα μπήκε και το κερασάκι στην τούρτα, με την αναγγελία πρόσληψης 15.000 νέων εργαζομένων, στη θέση των 15.000 που θα φάνε την κλωτσιά στον κώλο…
Βρωμερή σκέψη.
Κι από πούστικη πιο πούστικη (γιατί και η πουστιά έχει τα όρια της)
Σου λέει:
«χαϊδεύω τα αυτιά των ηλιθίων»… (ενόψει εκλογών)…
«σιγά που θα πάρω τόσους»…
«κι άμα τους πάρω, τους ξεκινάω από τον Βασικό μισθό της πείνας»…

Μα αν πάρετε άλλους, πως θα μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων στον Δημόσιο τομέα;
Καμία απάντηση.

Και αυτές οι 15.000 που φεύγουν κύριοι αποτέτοιοι μου;
Είναι όλοι επίορκοι;
Όχι.
Αν όχι απομένουν 13.000, άντε 12.000 για να σας κάνουμε και σκόντο!
Είναι όλοι αυτοί τόσο ανίκανοι, τόσο άχρηστες και τόσο μπαγλαμάδες;
Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί ρε πολιτικά αναίσχυντοι, ρε κοινωνικά ψεύτες και αληταράδες;
Ψυχούλες του Θεού είναι.
Άνθρωποι που μεγαλώνουν και φροντίζουν παιδιά και ανήμπορους γονείς.
Άντρες και γυναίκες με οικονομικές υποχρεώσεις.

Αλλά ωραία, …να φύγουν!
Κι εσείς που κυβερνάτε και βουλεύεστε, και λέτε εκείνα τα δακρύβρεχτα «περί θυσιών του ελληνικού λαού», …Τι;
Τι περικοπές θα κάνετε στην παρουσία σας, που θα συμβάλει στην υλοποίηση του έρωτά σας για μικρότερο κράτος και στην τακτοποίηση της δειλίας σας απέναντι στην Τρόικα;
Θα μπορούσατε άνετα να κάνετε 200 τους βουλευτές, χωρίς να χρειάζεται συνταγματική ρύθμιση.
Δεν το κάνετε… αν και 100 λιγότεροι στην Βουλή θα σήμαινε, αφ' ενός συμμετοχή στην οδύνη και αφ' ετέρου χρήματα για 1.000 νοσοκομειακούς.

Αντίθετα, όχι μόνον οι πολιτικοί δεν συνεισφέρουν, αλλά αυξάνουν τις θέσεις των αναπληρωτών υπουργών, με την δικαιολογία ότι το ζητάει η …Τρόικα!

Με άλλα λόγια οδηγάνε την κοινωνία στην απόγνωση.
15.000, 25.000, 150.000 και χάνεται το μέτρο…
Όμως η ώρα που η Οργή του άνεργου θα χάσει το μέτρο της και θα δώσει την θέση της στην αγανακτισμένη αντίδραση πλησιάζει…
Προσοχή λοιπόν.